Frydman Mateusz

Urodzony w 1908 r. w Łowiczku (powiat Nieszawa), podpułkownik, wysoki funkcjonariusz Informacji Wojskowej.

Od 1927 r. w Komunistycznej Partii Polskiej. Ukończył trzy lata szkoły powszechnej. W kampanii wrześniowej 1939 roku szeregowiec 14 Pułku Piechoty. W latach 1941–44 w Armii Czerwonej. Od 10 czerwca 1944 r. w Ludowym Wojsku Polskim. Od stycznia 1945 do października 1953 r. funkcjonariusz Głównego Zarządu Informacji Wojska Polskiego, najpierw tłumacz, potem oficer śledczy, następnie pełnił funkcje kierownicze. Po odejściu w 1953 r. z organów Informacji komendant Wojskowej Komisji Uzupełnień w Łodzi.

W raporcie Komisji Mazura czytamy:

FRYDMAN Mateusz, ppłk rez., szef Sekcji Śledczej Informacji w Bydgoszczy (1946 i 1947 r.), z-ca szefa Wydziału Śledczego GZI (1948 – czerwiec 1951), szef Wydziału Specjalnego GZI (czerwiec 1951 – kwiecień 1953), członek partii, członek b. KBP, ponosi odpowiedzialność za:

• stosowanie w okresie 1947–1951 przestępczych metod śledztwa osobiście i za zlecenie stosowania tych metod podległym funkcjonariuszom w celu wymuszania zeznań, szczególnie w spreparowanych sprawach „bydgoskiej” oraz „zamojsko-lubelskich”, przy czym jego osobisty udział cechowało szczególne okrucieństwo i sadyzm,
• przyczynienie się ww. metodami do skazania kilkudziesięciu ludzi w sfabrykowanych procesach na drakońskie kary,
• tolerowanie przestępczych metod śledztwa i prac operacyjnych Informacji wbrew swemu podstawowemu obowiązkowi jako szefa Wydziału Specjalnego Głównego Zarządu Informacji w latach 1951–1953.

Dalsze jego losy nie są znane.

Stanisław Płużański