Holder Henryk

Urodzony w 1914 r. w Szczerzcu koło Lwowa, pułkownik, naczelny prokurator wojskowy.

Syn Mojżesza i Wincentyny Holderów. Magister prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (1936). Aplikant adwokacki w Kołomyi do chwili agresji Armii Czerwonej w 1939 r. Został sędzią śledczym i prokuratorem w sąsiednim Jabłonowie. W czerwcu 1941 został ewakuowany w głąb ZSRS, przebywał najpierw w Uzbekistanie, potem w Turkmenistanie. Był przewodniczącym kolegium adwokatów w miejscowości Bajram Ali.

Najpierw wstąpił do Armii Czerwonej, potem do Ludowego Wojska Polskiego. Pełnił funkcje oficera śledczego i prokuratora, m.in. do września 1945 r. w Wojskowej Prokuraturze 1 Armii WP. Potem prokurator Wojskowej Prokuratury Okręgowej nr IV we Wrocławiu (do 17 stycznia 1946).

Od 21 marca 1946 do października 1948 r. naczelny prokurator wojskowy. Jedna z najbardziej wpływowych osób na szczytach zbrodniczej stalinowskiej prokuratury. W styczniu 1947 oskarżał w procesie I Zarządu Głównego WiN, żądając wysokich wyroków, w tym kary śmierci.

W latach 1948–1950 szef Departamentu Służby Sprawiedliwości Ministerstwa Obrony Narodowej. Po przeniesieniu do rezerwy m.in. dyrektor Biura Prawnego Kancelarii Rady Państwa.

Zmarł w lipcu 1980 r., został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Stanisław Płużański