Urodzony w 1919 roku w Kłodnem, podpułkownik Urzędu Bezpieczeństwa, naczelnik Wydziału w Departamencie Śledczym MBP, razem z Różańskim odpowiedzialny za stworzenie systemu wymuszania zeznań za pomocą fizycznego i psychicznego przymusu.
W 1944 roku ukończył trzymiesięczne szkolenie w specjalnym ośrodku NKWD w Kujbyszewie. Od 2 września 1944 roku pracownik Sekcji Śledczej Resortu Bezpieczeństwa Publicznego. Z Lublina trafił do Warszawy, do centrali Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Najpierw w Departamencie I (kontrwywiad), potem przez lata w Departamencie Śledczym (od 1947 roku zastępca naczelnika, od 1949 roku naczelnik Wydziału II, a w latach 1951-1952 naczelnik Wydziału III).
Serkowski nadzorował szereg śledztw najwyższej wagi, w tym sprawę przeciwko rotmistrzowi Witoldowi Pileckiemu (współzałożyciel Tajnej Armii Polskiej, żołnierz Armii Krajowej, więzień i organizator ruchu oporu w KL Auschwitz. Autor raportów o Holocauście, tzw. Raportów Pileckiego, oskarżony i skazany prze komunistyczne władze na karę śmierci, stracony 25 maja 1948 roku) i jego współpracownikom. Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej z 17 września 1946 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Ale prócz nagród były też kary. Z raportu z 11 stycznia 1950 roku wynika, iż „ppłk Serkowski Ludwik został ukarany dziesięciodniowym aresztem domowym m. in. za nie wykazanie zainteresowania prowadzaną sprawą o bardzo poważnym znaczeniu, która dotyczyła Haliny K. oraz nie wydanie polecenia odnośnie dalszego jej przesłuchiwania przez śledczych zgodnie z zasadami pracy śledczej z uwagi na psychiczne załamanie się podejrzanej. W związku z tym dopuścił się zaniedbania obowiązków służbowych i braku czujności. Podejrzana Halina K. kolejnej nocy po przesłuchaniu ww. popełniła samobójstwo”.
W listopadzie 1952 roku przeniesiony do Katowic na stanowisko zastępcy szefa tamtejszego WUBP, w lipcu 1954 wrócił do centrali MBP w Warszawie. W materiałach IPN czytamy: „w dniu 24.12.1953 Wojskowy Prokurator Rejonowy w Stalinogrodzie wszczął śledztwo wobec kilku oficerów Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Stalinogrodzie m. in. ppłk. Ludwikowi Serkowskiemu, będących pod zarzutem dopuszczania się na przestrzeni 1953 roku nadużyć i szykan w śledztwie m. in. bicia zatrzymanych po twarzy, kopania po nogach, szarpania za włosy i uszy itp. W śledztwie tym ustalono, że nadużycia władzy przez oficerów śledczych były w poważnym stopniu spowodowane postawą i czynnym przykładem ppłk. Ludwika Serkowskiego. Z uwagi na znaczny okres upływu czasu od momentu popełnienia wykroczeń przez funkcjonariuszy WUBP w Stalinogrodzie oraz wyniki postępowania karnego i partyjnego oraz dostatecznego spełnienia ich funkcji represyjno-profilaktycznych postanowiono umorzyć śledztwo przeciwko ww.”
W latach 1954-1956 pracował w Milicji Obywatelskiej. Zmarł w 1990 roku w Warszawie.
Stanisław Płużański
zobacz też: Witold Pilecki