Bejt Tadeusz

Tadeusz Bejt - żołnierz podziemia i ofiara komunistycznych zbrodni.

W czasie wojny był żołnierzem AK, który przeszedł szkolenie służb specjalnych. W 1944 r. został wysłany jako kurier na Wołyń, gdzie dotarł do dowódcy 27. Wołyńskiej DP AK. Po rozwiązaniu Dywizji wrócił do Warszawy, gdzie wziął udział w powstaniu.

Bejt pierwszy raz został aresztowany przez UB w czerwcu 1945 r., wkrótce jednak zwolniono go. Niespełna dwa miesiące później opuścił kraj. W Ankonie zdecydował się pełnić rolę kuriera, pomagając w przerzucaniu na Zachód osób ściganych przez komunistów i rodzin oficerów 2. Korpusu gen. Władysława Andersa.

Aresztowany 28 września 1948 r. w Berlinie przez współpracującego z polską bezpieką przedwojennego niemieckiego agenta kryminalnego Gerharda Bielke, ps. "Andersen" i przewieziony do Warszawy.

Skazany na śmierć przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie (skład sędziowski: Przewodniczący mjr Józef Badecki, ławnicy plut. Jan Nowak, plut. Tadeusz Walenista) Zamordowany w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie 11 lutego 1949 r.  Szczątki Bejt Tadeusza zostały odnalezione w 2013 r. na cmentarzu Powązki wojskowe, kwatera „Ł”, następnie zidentyfikowane 22 lipca 2022 r.

źródło: Instytut Pamięci Narodowej