Bujak Mieczysław

Syn Andrzeja i Bronisławy z d. Gwardzińskiej. Jeniec stalagu XI A Altengrabov - Kommando 892/1 Beferlinger, następnie stalagu XI B Fallingbostel. W 1945 r. żołnierz jednostki pancernej 3. armii USA. 14 IX 1945 r. powrócił do Polski. W 1946 r. po krótkim pobycie w oddziale kpt. Mariana Bernaciaka „Orlika” wstąpił do LWP. 18 IX 1948 r. ukończył Oficerską Szkolę Piechoty nr 1. Dowódca plutonu w Oficerskiej Szkole Piechoty nr 2 w Jeleniej Górze (1948-1949) i dowódca kompanii 1 pp 1 DP. Aresztowany 19 VIII 1950 r. pod fałszywym zarzutem stworzenia komórki WiN-u w wojsku i „próbę obalenia przemocą ustroju”. Wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego nr IV we Wrocławiu z 25 IV 1951 r. skazany na karę śmierci. Stracony 30 VIII 1951 r. o godz. 20.00. w Więzieniu nr I przy ul. Kleczkowskiej we Wrocławiu.

Po egzekucji ciało ppor. Bujaka pochowano w kwaterze 81 A na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu obok kilkuset innych ofiar systemu stalinowskiego.

Matka i siostra ppor. Bujaka, kilka tygodni po jego śmierci, doprowadziły do odkopania trumny i umieściły tam zalakowaną butelkę z danymi osobowymi M. Bujaka i informacjami na temat okoliczności jego śmierci.

Szczątki ppor. Bujaka ekshumowano w 2006 r. w wyniku prac prowadzonych przez Oddziałowe Biuro Edukacji Publicznej IPN we Wrocławiu. Podczas ekshumacji odnaleziono zakopaną jesienią 1951 r. butelkę z dwiema umieszczonymi w środku kartkami. Jedną z nich kończyły słowa: „...zamordowany 30 sierpnia 1951 r. za to, że był Polakiem”. W grobie odnaleziono także fragmenty butów, kilka guzików wojskowych i część naramiennika munduru. Jego śmierć nastąpiła w wyniku zastosowania katyńskiej metody uśmiercania – strzałem w potylicę oddanym z bliskiej odległości.

Ppor. Mieczysław Bujak został uroczyście pochowany 3 kwietnia 2007 r. na Cmentarzu Powązkowskim (Wojskowym) w Warszawie.

źródło: www.poszukiwania.ipn.gov.pl