Czeredys Jan

(1912–1948), major Wojska Polskiego

Urodził się 15 października w Turowie pod Warszawą. Przed agresją Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 r. skończył Państwową Szkołę Budownictwa w Warszawie. W 1937 został mianowany na stopień podporucznika rezerwy. We wrześniu 1939 r. walczył w obronie twierdzy Modlin. W okresie niemieckiej okupacji udzielał się w strukturach konspiracyjnych AK. W drugiej połowie 1944 r. wstąpił do WP. Objął funkcję szefa sekcji eksploatacyjnej w Departamencie Kwaterunkowo-Budowlanym Ministerstwa Obrony Narodowej. W 1948 r. stał się ofiarą czystek politycznych w WP w tzw. sprawie kwatermistrzowskiej. Aresztowany 13 lutego wraz z płk. Jerzym Brońskim i ppłk. Stefanem Długołęckim został niesłusznie oskarżony o udział w „monopolu prywatnych firm na dostawy do wojska”. Wyrokiem z 3 listopada 1948 Najwyższego Sądu Wojskowego skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 14 grudnia 1948 r. w więzieniu przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.

Szczątki mjr. Jana Czeredysa odnaleziono wiosną 2013 r. w kwaterze „Ł” Cmentarza Wojskowego na Powązkach w Warszawie. 28 lutego 2014 r., podczas uroczystości w Belwederze z udziałem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, Instytut Pamięci Narodowej ogłosił, że udało się ustalić tożsamość mjr. Czeredysa. Notę potwierdzającą identyfikację Jana Czeredysa odebrała jego córka Regina Litke. 27 września 2015 r. Jan Czeredys został uroczyście pochowany w Panteonie – Mauzoleum Wyklętych – Niezłomnych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

źródło: www.poszukiwania.ipn.gov.pl