(1927-1946) ps. „Harcerz”, „Bury”, „Ogień”, dowódca oddziału partyzanckiego KWP.
Urodził się 24.11.1927 r. w Sompolnie, syn Kazimierza i Józefy z d. Wysockiej. Jego ojciec był z zawodu murarzem, a w okresie okupacji hitlerowskiej żołnierzem NSZ. Kazimierz Fejcho został aresztowany w 1943 r. i zgilotynowany 12.01.1944 r. w więzieniu w Dreźnie.
Przed wybuchem wojny Gabriel Fejcho ukończył 5 klas szkoły powszechnej. W okresie okupacji hitlerowskiej od 1943 r. przebywał w Berlinie wywieziony na przymusowe roboty, z których powrócił w 1945 r. i zamieszkał w Sompolnie.
Od 21.10. 1945 r. został włączony do poakowskiego oddziału partyzanckiego Jerzego Gajdzinskiego „Szary” pod pseudonimem „Harcerz”, w którym służy do listopada 1945 r., kiedy to w wyniku działań grup operacyjnych KBW, UBP i MO oddział został rozbity. Po powrocie do Sompolna w obawie przed aresztowaniem ukrywał się u swojego kuzyna Henryka Wysockiego. Pod koniec listopada 1945 r. w mieszkaniu Wysockiego zapadła decyzja zorganizowania oddziału partyzanckiego, nad którym objął dowództwo. W chwili utworzenia jednostka liczyła 6 ludzi, w grudniu powiększyła się o kolejne 3 osoby. Dowódca przyjął pseudonim „Bury”.
W listopadzie nawiązał kontakt z Antonim Fryszkowskim „Ryś”, który pełnił funkcję łącznika KWP pomiędzy komendantem powiatowym KWP Feliksem Gruberskim „Arturem”, a komendantem placówki KWP Sompolno Kazimierzem Jabłońskim „Biały”. Dzięki pośrednictwu „Rysia”, oddział „Burego” włączony został w styczniu w struktury KWP. Zaprzysiężony przez Gruberskiego, przyjął pseudonim „Ogień”. Jednostka „Ognia” w ramach KWP, stała się oddziałem Służby Ochrony Społeczeństwa (SOS) krypt. „Leśna” działającym w pionie operacyjnych KWP pod nazwą Kierownictwo Walki z Bezprawiem.
Jego oddział w trakcie swojej działalności liczył średnio 20 - 25 żołnierzy, w większości byli to mieszkańcy Sompolna. Operował na terenie 4 powiatów: kolskiego, konińskiego, włocławskiego i radziejowskiego położonych w a2 województwach: poznańskim i bydgoskim. W swojej działalności, oddział SOS koncentrował się na akcjach przeciwko placówkom administracji publicznej (urzędom gmin), placówkom MO oraz na akcjach ekspropriacyjnych.
Oddział zajął m.in. Urząd Gminy w Boguszycach, powiat kolski, gdzie spalił akta kontyngentowe, podobne akcje przeprowadzono również w Wierzbniku pow. Kolski oraz Izbicy Kujawskiej. Rozbił też posterunki MO w: Lubrańcu pow. włocławski, Ślesinie, Kazimierzu Biskupim pow. koniński, Piotrkowie Kujawskim pow. radziejowski i Izbicy Kujawskiej pow. kolski. W celu pozyskania funduszy dla organizacji oddział zdobył m .in. 7 tys. złotych w akcji na wagon pocztowy 7.01.1945 r. na trasie Nieszawa- Sompolno, 3,5 tys. w czasie akcji na stacji kolejowej w Kramsku (16.01.1945 r. ), 13,6 tys. w Babiaku (15.02. 1945), 5,3 tys. w Sompolnie, 71 tys. na stacji w Mchowie. Oddział dokonywał również akcji, dzięki którym przejmowano na poczet organizacji cukier, żywność i spirytus. Najczęściej na miejscu akcji dowódca oddziału zostawiał pokwitowanie z pieczątką i podpisem „Ogień”.
W dniu 10.01.1946 r. Wydział Walki z Bandytyzmem WUBP w Poznaniu wszczął agenturalne rozpracowanie oddziału „Ognia” pod kryptonimem „Nieszczęsny”. W okresie od 1 do 5 marca 1946 r. w celu ustalenia miejsca postoju oddziału „Ognia” zorganizowano 6 osobową grupę zwiadowczą wyposażoną w samochód pancerny, w okresie od 5 do 20 marca 1946 r. oddział tropiła grupa operacyjna WUBP, WBW Poznań (60 żołnierzy) i pluton Powiatowej Komendy MO w Kole, działania te nie przyniosły jednak żadnych efektów. W tym czasie do walki z oddziałami antykomunistycznymi na terenie Wielkopolski użyto oddziałów 4 DP WP. W dniu 12 .04.1946 r. ujęto we wsi Płoszyna 6 członków oddziału i 2 jego współpracowników w tym dowódcę „Ognia”. Przewieziony do Poznania i tam przesłuchiwany przez funkcjonariusza WUBP Jana Heydaka. 24.04.1946 r. przewieziony do PUBP w Koninie. 25.04.1946 r. wydano postanowienie o tymczasowym aresztowaniu. Skazany 6 .05.1946 r. przez Sąd Okręgowy w Kaliszu na sesji wyjazdowej w Koninie na karę śmierci. Przewodniczącym sądu był kpt./mjr Jan Ryczanowski. Wyrok wykonano 9.05.1946 r. o godzinie 8.45. Protokół kary śmierci podpisali: wiceprokurator SO w Kaliszu Zdzisław Obuchowicz, lekarz dr Tomasz Kabata, naczelnik więzienia Józef Janicki, ksiądz T. Cieślak i dowódca plutonu egzekucyjnego Bernaciak.
Ciało dziewiętnastoletniego Gabryela Fejcho najpierw zakopano w Lesie Wilków, ale staraniem jego matki w 1953 r. zostało ekshumowane i potajemnie pochowane na cmentarzu w Sompolnie w rodzinnym grobie Fejchów. Sześćdziesiąt sześć lat spoczywał w grobie bezimiennie. Staraniem historyk Alicji Paczoskiej-Hauke, autorki wystawy „Dla Ciebie Polsko i dla Twej chwały. Żołnierze Wyklęci Pomorza i Kujaw” oraz lokalnych środowisk patriotycznych i kombatanckich w czerwcu 2012 r. złożono płytę nagrobną poświęconą jemu na cmentarzu parafialnym w Sompolnie.
Rafał Sierchuła
Bibliografia